Een meer dan manshoge steen wordt door een grote groep mensen voortgetrokken. De Kei is versierd met guirlandes en ligt op een houten slee. Er zijn veel mensen op de been: trekkers, maar vooral veel kijkers. Het is feest in de stad: overal hangen vlaggen uit, ook aan de Utrechtsepoort. Daar doorheen wordt straks de Kei de stad in getrokken, naar de Varkensmarkt.
In 1661 sloot de Dolle Jonker Everard Meyster een weddenschap af met vrienden. Hij beweerde dat hij de bevolking van Amersfoort een grote granieten zwerfkei van de Soesterberg de stad in kon laten slepen. Dat lukte, al kwam er een man onder de slee die zo zijn benen verloor. Meyster won de weddenschap en beloonde de keitrekkers met bier en krakelingen. Zo werden de Amersfoorters spottend keitrekkers genoemd. Toen ze daar genoeg van kregen begroeven ze de steen des aanstoots in 1672 onder de Varkensmarkt. Eeuwenlang was hij verstopt. De Oudheidkundige Vereniging Flehite wilde de Kei weer opgraven, maar dat lukte pas in 1903, toen de Varkensmarkt werd herbestraat. De Amersfoorters plaatsten hem op een voetstuk. Nu staat de Kei op de hoek Stadsring-Arnhemsestraat en noemt Amersfoort zich trots Keistad.